دستگاه زردی | زردی نوزاد

دستگاه زردی نوزاد سیستمی است که معمولا از آن برای معالجه زردی نوزادان به کار گرفته می شود. این سیستم با ساز و کاری علمی و مدبرانه سبب می شود زردی نوزاد بعد از مدت زمان کوتاهی برطرف شود.شیوه ای که در معالجه زردی نوزادان بکار گرفته می شود تابش نور با طول موجی ویژه به قسمت هایی از بدن نوزاد می باشد.در این روش از نور خاصی برای تغییر فرم بیلی روبین به کار برده می شود و سرانجام نوزاد به صورت مناسب تری می توان بیلی روبین را مرتب سازی نماید. اگرچه این شیوه درمانی بدون ریسک و مطمئن بوره و خیلی کم عوارض جانبی در پی خواهد داشت ولی برای معمولا برای نوزادان چشم بند های ویژه ای به کار می گیرند تا چشم آنها در مقابل نور دستگاه زردی در امان بماند.بدن نوزاد در موضع نور های سفید، سبز یا آبی واقع می شود به نوعی که به اکثر بخش های پوست نوزاد این نور ها بتابند.در این وضعیت از نوزاد برای خاطر جمعی از پایین آمدن میزان بیلی روبین خون آزمایش خون گرفته می شود. پایین آمدن بیلی روبین را می توان طی 4 الی 6 ساعت رویت نمود. نوزادان نارس را حتی زمانی که در حال معالجه به شیوه فتوتراپی هستند می توان شیر داد.

تغذیه نوزاد

نوزاد قرار داده شده در زیر دستگاه زردی به صورت معمولی تغذیه می شود. اما در مواردی شاید لازم باشد که به او شیر بیشتری داده شود تا بیلی روبین خون به واسطه مدفوع، فوری از بین رود. پزشک معالج در زمان تغذیه نوزاد لامپ ها را خاموش می نماید.

بررسی عملکرد قلب

بررسی عملکرد قلب که به ECG یا EKG مشهور است نظیر پد هایی است که بر روی پوست نوزاد چسبیده می شود تا اعمال الکتریکی قلب او را درج نماید. این عمل برای بررسی تعامل قلب در زمان اعمال فتوتراپی صورت می گیرد.

ورودی و خروجی

پزشک معالج بایستی آگاه باشد که نوزاد در زمان قرارگیری در دستگاه به چه میزان مایعات نظیر شیر خشک، شیر مادر یا مایعاتی که به وسیله لوله های درون وریدی مصرف نموده است.

به پزشک در خصوص وضعیت و بازه زمانی تغذیه با شیر مادر یا شیر خشک شرح دهید. و پزشک بایستی در خصوص مقدار دفع ادرار و مدفوع نوزاد معلوماتی داشته باشد. پوشک نوزاد را پس از تعویض نزد خود نگه دارید تا پزشک آنها را وزن نماید و مقدار دفع ادرار و مدفوع نوزاد را معلوم نماید.

علائم حیاتی

پزشک معالج ضربان قلب، میزان تنفس، درجه حرارت بدن نوزاد و فشار خون را بایستی مورد وارسی قرار دهد. همچنین بایستی به وسیله استتوسکوپ به صدای قلب و ریه نوزاد گوش دهند. پزشک کلیه این نشانه ها را برای آگاهی یافتن از شرایط نوزاد مورد وارسی و ارزشیابی قرار می دهد.